Αστική ευθύνη του κράτους για ζημιογόνες πράξεις των οργάνων της δικαστικής λειτουργίας

Abstract

Η δημόσια διοίκηση αφορά τη διοίκηση των υποθέσεων των πολιτών που συμβιώνουν οργανωμένα στο Κράτος, αποτελεί δε την τρίτη εκ των λειτουργιών του Κράτους, οι άλλες δύο είναι η νομοθετική και η δικαστική και αποβλέπει στην εξυπηρέτηση-θεραπεία των αναγκών του πολίτη. Ο θεσμός της αστικής ευθύνης του Κράτους για παράνομες πράξεις, παραλείψεις των οργάνων του εισήχθη την ελληνική έννομη τάξη για την προστασία των πολιτών από την αυθαιρεσία των κρατικών οργάνων, το ανεύθυνο των οποίων έπαψε από την εγκατάλειψη της άσκησης της διοίκησης από τον ηγεμόνα και την εγκαθίδρυση του κράτους δικαίου. Η πορεία αναγνώρισης, όμως, της κρατικής αστικής ευθύνης και για τα όργανα της δικαστικής λειτουργίας δεν ήταν όμοια με αυτή των λοιπών οργάνων της κρατικής εξουσίας. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι, ακολουθώντας την επαγωγική μέθοδο, από τη διερεύνηση των αρχών, των νομοθετικών διατάξεων, της νομολογίας, της θεωρητικής νομικής προσέγγισης του θεσμού της αστικής ευθύνης του κράτους να θεμελιώσουμε την κρατική αστική ευθύνη και για τα όργανα της δικαστικής εξουσίας. Η δογματική προσέγγιση του θεσμού πλαισιωμένη από τα εμπειρικά παραδείγματα της νομολογίας θα καταδείξει την ανάγκη ενιαίας νομοθετικής ρύθμισης της αστικής ευθύνης του κράτους για όλα τα όργανά της, της εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής λειτουργίας.