Το mentoring στην ελληνική πρωτοβάθμια εκπαίδευση

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία με τίτλο "Το mentoring στην ελληνική πρωτοβάθμια εκπαίδευση", αποβλέπει στη διερεύνηση των απόψεων των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης αναφορικά με πτυχές που αφορούν στο θεσμό του μέντορα. Στόχος είναι να διαφανεί αφενός, η σημασία και η αναγκαιότητα εφαρμογής του θεσμού του μέντορα στην Ελληνική πραγματικότητα με δεδομένο το γεγονός, ότι ενώ έχει ψηφιστεί ο συγκεκριμένος θεσμός από το έτος 2010 δεν έχει τεθεί σε εφαρμογή. Αφετέρου, μέσα από τη διεξαγωγή της ποιοτικής έρευνας στην οποία αξιοποιήθηκε ως ερευνητικό εργαλείο η συνέντευξη, επιδιώχθηκε η καταγραφή των απόψεων των εκπαιδευτικών σχετικά με παραμέτρους της επιμόρφωσης και κατά πόσο θεωρούν ότι κατέχουν τις απαιτούμενες γνώσεις και δεξιότητες, για να ανταποκριθούν στις σύνθετες απαιτήσεις του εκπαιδευτικού έργου. Μέσα από τη βιβλιογραφική ανασκόπηση κατέστη εμφανές, ότι η εφαρμογή του θεσμού του μέντορα ενέχει πολλαπλά οφέλη, τα οποία είναι άρρηκτα συνυφασμένα με παραμέτρους της επαγγελματικής εξέλιξης και ανάπτυξης του νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικού, καθώς μέσα από την εφαρμογή του λαμβάνει την κατάλληλη καθοδήγηση, συνδυάζοντας τα ατομικά χαρακτηριστικά και τις ανάγκες των εκπαιδευτικών. Ωστόσο, από τα αποτελέσματα της έρευνας προέκυψε πως στην ελληνική πραγματικότητα η επιμόρφωση και η υποστήριξη που λαμβάνουν οι εκπαιδευτικοί κατά την έναρξη αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας τους στο χώρο της εκπαίδευσης, είναι ανεπαρκής και ελλιπής. Αυτό αντανακλάται με ανάγλυφο τρόπο στο βαθμό αποτελεσματικότητας του εκπαιδευτικού έργου. Αναγνωρίζοντας το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στις θεωρητικές γνώσεις και την πρακτική εφαρμογή, προτάσσουν τη λήψη μέτρων σε μια κατεύθυνση βελτίωσης των προγραμμάτων στήριξης και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών στο πλαίσιο της συστηματικής εφαρμογής του θεσμού του μέντορα.