Η διαχείριση της γνώσης ως παράγοντας βελτίωσης της ποιότητας σε μονάδες υγείας

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση της διαχείριση της γνώσης ως παράγοντα βελτίωσης ποιότητας στις μονάδες υγείας, καθώς και της γενικότερης σχέσης μεταξύ της διαχείρισης γνώσης και της ποιότητας στους οργανισμούς αυτούς. Το θέμα καλύπτεται μέσα από την ανασκόπηση της ελληνικής και διεθνούς βιβλιογραφίας. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η διαχείριση της γνώσης και η ποιότητα της φροντίδας είναι δύο αλληλένδετες διαδικασίες. Τα συστήματα που υιοθετούνται από τις μονάδες υγείας για την βελτίωση της ποιότητας μπορούν να συνεισφέρουν στην διαχείριση της γνώσης, αλλά και η διαχείριση της γνώσης έχει πολλές δυνατότητες να συμβάλλει στην βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης φροντίδας, επηρεάζοντας θετικά πολλές από τις διαστάσεις της. Συγκεκριμένα η προηγούμενη έρευνα έχει δείξει ότι η ανταλλαγή της γνώσης που ανακύπτει καθημερινά στο πλαίσιο της επιστημονικής έρευνας και η οποία ενημερώνει την ιατρική κλινική πρακτική είναι κρίσιμης σημασίας για την παροχή ποιοτικής φροντίδας, δηλαδή για την παροχή φροντίδας που είναι συνεπής με τις τρέχουσες επαγγελματικές γνώσεις. Η διαχείρισης της γνώσης και τα συστήματα που χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο της, έχει επίσης δειχθεί ότι μπορούν να μειώσουν τα ιατρικά σφάλματα, να ενισχύσουν την ασφάλεια των ασθενών, να βελτιώσουν την πρόσβαση στην υγεία για τους ασθενείς, καθώς και να συνεισφέρουν στην μείωση του κόστους για τους οργανισμούς υγείας, βελτιώνοντας την αποδοτικότητα τους. Λόγω των δυνατοτήτων της διαχείρισης της γνώσης να βελτιώσει την ποιότητα της παρεχόμενης περίθαλψης, η υιοθέτηση σχετικών συστημάτων και πρακτικών είναι ένα θέμα που θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ανάλογα από τους οργανισμούς υγειονομικής περίθαλψης. Υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για την εφαρμογή της διαχείρισης της γνώσης στην υγειονομική περίθαλψη, όπως τα εργαλεία διαχείρισης γνώσης που βασίζονται σε τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών, τα οποία αποτελούν μια σημαντική ευκαιρία για τους οργανισμούς, και θα πρέπει να αξιοποιηθούν προς το σκοπό της ενίσχυσης της δημιουργίας και ανταλλαγής γνώσεων και συνακόλουθα της βελτίωσης της παρεχόμενης φροντίδας.