Καλύτερες πρακτικές παρακίνησης στον κλάδο του εμπορίου.

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία αφοσιώνεται στην ανάπτυξη και παρουσίαση των πιο αποτελεσματικών μεθόδων παρακίνησης προσωπικού στον τομέα του εμπορίου, και γενικότερα στον εντοπισμό των κατάλληλων κινήτρων για τους εργαζόμενους στον εμπορικό τομέα προκειμένου να αυξήσουν την αποτελεσματικότητά τους. Πιο συγκεκριμένα, στο πρώτο κεφάλαιο παρουσιάζεται το εισαγωγικό πλαίσιο της παρούσης διπλωματικής εργασίας, θέτοντας το γενικότερο αντικείμενο, το οποίο είναι η θεωρία παρακίνησης και η παροχή ενδεικτικών κινήτρων προς τους εργαζόμενους έτσι ώστε να αποδώσουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται μια σημαντική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σχετικά με τον τρόπο σύνδεσης της παρακίνησης και των αντίστοιχων κινήτρων προς τους εργαζόμενους, η σύνδεση των κινήτρων με τις ανθρώπινες σχέσεις, όπως και διάφορες θεωρίες που συνδέονται μεταξύ τους σχετικά με τα κίνητρα και την παρακίνηση στο εργασιακό περιβάλλον. Στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζονται αναλυτικότερα οι βασικότερες θεωρίες παρακίνησης που αναπτύχθηκαν ανά τις δεκαετίες, και πιο συγκεκριμένα η θεωρία ανθρώπινων αναγκών του Maslow, η θεωρία 2 παραγόντων του Herzberg, η θεωρία των προσδοκιών του Vroom, η θεωρία ύπαρξης αναγκών και κοινωνικών σχέσεων και ανάπτυξης, καθώς και μερικές ακόμα εξίσου γνωστές και ενδιαφέρουσες θεωρίες παρακίνησης περιεχομένου, και επισημαίνονται τα γενικά χαρακτηριστικά τους. Στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι σημαντικότερες τεχνικές παρακίνησης στον τομέα του εμπορίου, η προσαρμογή τους σε καιρό οικονομικής κρίσης, η διάκρισή τους σε οικονομικά και μη οικονομικά κίνητρα, όλα τα οφέλη ή μειονεκτήματα που προκύπτουν από την εφαρμογή τους, καθώς και ο τρόπος με τον οποίο μπορούν να αξιοποιηθούν προκειμένου να αυξήσουν και την αποδοτικότητα από πλευράς των οργανισμών, έτσι ώστε οι εργαζόμενοι να παρακινούνται αποτελεσματικά και να επιτύχουν τους στόχους τους. Τέλος, στο πέμπτο κεφάλαιο αναφέρονται συνοπτικά μερικές περιπτώσεις εμπορικών επιχειρήσεων που παρακινούν αποτελεσματικά τους εργαζόμενούς τους για να εξασφαλίσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, και πιο συγκεκριμένα αναλύεται εν συντομία το επιχειρηματικό πλαίσιο του ΑΒ Βασιλόπουλου, της ΙΚΕΑ και του ομίλου FOURLISκαι του Ι&Σ Σκλαβενίτης, εστιάζοντας στα σημεία κλειδιά με βάση τα οποία αυτές οι επιχειρήσεις παρακινούν τους εργαζόμενους τους και κατέχουν σημαντικό μερίδιο στις αντίστοιχες αγορές.