Η συμβολή των γυναικών στη διοίκηση των οργανισμών : η περίπτωση της Ελλάδας

Abstract

Ο σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να αναδείξει τη συμβολή των γυναικών στη διοίκηση και να εντοπίσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κατά το στάδιο της εξέλιξής τους. Για το σκοπό αυτό μελετήθηκε η σχετική βιβλιογραφία και τέθηκαν τα βασικά ερευνητικά ζητούμενα για τη διεξαγωγή ημι-δομημένων συνεντεύξεων με γυναίκες που κατέχουν ανώτερες και ανώτατες διοικητικές θέσεις. Μέσω αυτής της διαδικασίας διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες, σε αντίθεση με το πρότυπο των ανδρών, εφαρμόζουν έναν πιο συνεργατικό τρόπο διοίκησης με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, δίνοντας έμφαση στην επικοινωνία, την ομαδικότητα, την ευημερία των εργαζομένων τους και την ενεργή ακρόαση. Το εν λόγω πρότυπο συμβάλει στην αποδοτικότερη λειτουργία των ομάδων, παρέχοντας μια ισορροπία και βελτιώνοντας τη διαδικασία λήψης αποφάσεων• παράμετροι οι οποίοι εν τέλει οδηγούν στη βελτίωση της οικονομικής αποδοτικότητας της επιχείρησης και στην αύξηση της φήμης της. Ωστόσο, τα κοινωνικά στερεότυπα, τα οποία είναι ακόμα βαθιά ριζωμένα στην ελληνική πραγματικότητα και τα οποία συνδέουν τη γυναίκα πρωτίστως με την οικογένεια και δευτερευόντως με την επαγγελματική σταδιοδρομία, οι φυλετικές προκαταλήψεις, οι οργανωσιακοί παράγοντες που δυσχεραίνουν την πρόσβασή της στα άτυπα δίκτυα του οργανισμού και στην απόκτηση μέντορα, καθώς επίσης και η έλλειψη μηχανισμών στήριξης της γυναίκας για την εναρμόνιση της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής αποτελούν σημαντικά εμπόδια στην εξέλιξή της και τελικά τείνουν να την αποθαρρύνουν. Τα συμπεράσματα αυτά είναι ιδιαίτερα σημαντικά τόσο για τους ακαδημαϊκούς όσο και για τους εμπειρογνώμονες και τους κρατικούς φορείς προκειμένου να διερευνήσουν τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να αυξηθεί η εκπροσώπηση των γυναικών στη διοίκηση και οι οποίοι θα πρέπει να ξεφεύγουν από την απλή επιβολή αριθμητικών ποσοστώσεων και να εστιάζουν σε πρακτικές αλλαγής εταιρικής κουλτούρας.