Στρατηγικές επίτευξης ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος

Abstract

Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι αφού μελετηθεί η πληθώρα των διαφορετικών στρατηγικών ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος που εφαρμόζουν οι επιχειρήσεις σε θεωρητικό αλλά και εμπειρικό επίπεδο, να καταγραφεί και να αναλυθεί η χρήση συγκεκριμένων στρατηγικών από επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη φαρμακευτική βιομηχανία στην Ελλάδα. Στο εμπειρικό κομμάτι χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο σε μορφή δομημένης συνέντευξης με στελέχη από σημαντικές ελληνικές εταιρίες του φαρμακευτικού κλάδου ώστε να καταγραφεί το είδος των στρατηγικών που εφαρμόζουν και να αναλυθεί το σκεπτικό επιλογής τους.

Μεθοδολογία Χρησιμοποιήθηκε εκτενής ξένη βιβλιογραφία προκειμένου να προσδιοριστούν οι στρατηγικές ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος που χρησιμοποιούν οι σύγχρονες εταιρίες. Αρχικά, ολοκληρώθηκε η βιβλιογραφική επισκόπηση στο επιλεγμένο θέμα και συγκεκριμένα στα είδη και τις μορφές ανταγωνιστικών στρατηγικών που ακολουθούν οι επιχειρήσεις διεθνώς σήμερα με στόχο να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στον κλάδο όπου δραστηριοποιούνται. Στη συνέχεια, δημιουργήθηκε και χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο με τη μορφή συνέντευξης (δομημένη συνέντευξη) σε στελέχη ελληνικών φαρμακευτικών επιχειρήσεων έτσι ώστε να καταγραφεί το είδος των στρατηγικών που εφαρμόζουν και να αναλυθεί το σκεπτικό της επιλογής τους. Έγινε επικοινωνία με 15 ελληνικές εταιρίες οι οποίες δραστηριοποιούνται στον κλάδο της φαρμακευτικής βιομηχανίας εκ των οποίων ανταποκρίθηκαν οι δέκα.

Συμπεράσματα Από τα αποτελέσματα της έρευνας προκύπτει ότι οι ελληνικές φαρμακευτικές επιχειρήσεις εφαρμόζουν τόσο παραδοσιακά μοντέλα στρατηγικών όσο και πιο σύγχρονες προσεγγίσεις. Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει στην πλειοψηφία αυτών η προώθηση και διαφήμιση των προϊόντων, οι επενδύσεις που σταθερά αφιερώνουν στην έρευνα και ανάπτυξη καθώς οι περισσότερες διαθέτουν και ξεχωριστό τμήμα στο οργανόγραμμά τους και ασφαλώς το ανθρώπινο δυναμικό το οποίο διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο ειδικά μέσα στην περίοδο της οικονομικής κρίσης. Η πλειοψηφία των επιχειρήσεων της έρευνας αναγνωρίζει την υψηλή ποιότητα των προϊόντων που προσφέρει ως την ειδοποιό διαφορά που της προσδίδει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των υπόλοιπων.