Λογιστική των μισθώσεων και το Δ.Π.Χ.Α. 16

Abstract

Το Δ.Π.Χ.Α. 16 τίθεται σε ισχύ για περιόδους που ξεκινούν την ή μετά την 1η Ιανουαρίου 2019. Το Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (IASB) πιστεύει ότι η μίσθωση περιουσιακών στοιχείων είναι σημαντική για πολλές οντότητες. Οι μισθώσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παροχή πρόσβασης σε περιουσιακά στοιχεία χωρίς σημαντικό κόστος εκ των προτέρων και η χρήση αυτών των περιουσιακών στοιχείων έχει αξία για την οικονομική οντότητα. Χωρίς την αναγνώριση του συνόλου των μισθωμένων περιουσιακών στοιχείων στις οικονομικές καταστάσεις των επιχειρήσεων (μαζί με την αντίστοιχη υποχρέωση που προκύπτει από τις μισθωτικές συμβάσεις), οι χρήστες των χρηματοοικονομικών καταστάσεων δεν μπορούν ούτε να δουν όλα τα περιουσιακά στοιχεία από τα οποία επωφελείται μια οντότητα ούτε να συγκρίνουν εύκολα την οικονομική τους θέση με οντότητες που έχουν επιλέξει είτε να αγοράσουν το περιουσιακό στοιχείο οριστικά, είτε έχουν συνάψει εναλλακτικές χρηματοδοτικές συμφωνίες. Βάσει του Δ.Λ.Π. 17 «Μισθώσεις», απαιτείται από τις οντότητες να ταξινομούν τις συμβάσεις τους ως λειτουργικές μισθώσεις ή ως χρηματοδοτικές μισθώσεις, με βάση το βαθμό στον οποίο οι κίνδυνοι και οι ανταμοιβές που συνδέονται με την κυριότητα του μισθωμένου περιουσιακού στοιχείου ανήκουν στον εκμισθωτή ή τον μισθωτή. Ωστόσο, το Δ.Π.Χ.Α. 16 καταργεί την ταξινόμηση των μισθώσεων σε χρηματοδοτικές και λειτουργικές, στις καταστάσεις οικονομικής θέσης των επιχειρήσεων και τις αντικαθιστά με την έννοια των περιουσιακών στοιχείων με «δικαίωμα χρήσης» και των συναφών χρηματοοικονομικών υποχρεώσεων. Για τις εταιρείες με μισθώσεις που ταξινομούνται ως λειτουργικές μισθώσεις σύμφωνα με το Δ.Λ.Π. 17, ενδέχεται να υπάρξει σημαντική επίδραση στην Κατάσταση Οικονομικής Θέσης τους, καθώς αυτά τα περιουσιακά στοιχεία και οι αντίστοιχες υποχρεώσεις θα πρέπει να αναγνωρίζονται. Επιπροσθέτως, αναμένεται να επηρεαστούν και ορισμένοι εκ των σημαντικότερων χρηματοοικονομικών δεικτών, όπως αυτοί των EBIT και EBITDA.