Τέχνη και παιδικός κόσμος στην προσχολική εκπαίδευση

Abstract

"Καμία άλλη εποχή δεν είχε τόση επίγνωση των στερεοτύπων – κοινωνικών, φυλετικών, σεξουαλικών και επαγγελματικών – που οφείλονται στην εκπαιδευτική πρακτική και τις περιορισμένες αντιλήψεις για την Τέχνη" (Chapman, 1995:21). Η εργασία αυτή μελετά τον διάλογο μεταξύ Τέχνης και Παιδικού Κόσμου, ως προσωπική πλήρωση, ως κατάκτηση και συνέχεια της πολιτιστικής κληρονομιάς, ως τρόπου και μέσου μάθησης, επιτελώντας έτσι έναν κοινωνικό ρόλο και τις όποιες επακόλουθες πρακτικές συνεπάγονται αυτών.

Η έρευνά μας ως ένα «θραύσμα» του «σήμερα» και του «εδώ» πραγματεύεται τον ρόλο της Τέχνης για τα παιδιά της προσχολικής εκπαίδευσης. Παρατηρήθηκαν εξίσου, αφενός, πως η Τέχνη και οι μορφές της χρησιμοποιούνται ως «φαρέτρα» εξυπηρετώντας την εκπαιδευτική διαδικασία και αφετέρου, η παραγωγή αυτής από τα υποκείμενα της έρευνας. Επίσης, μας απασχόλησε η συζήτηση περί ελευθερίας κι εξουσίας που τίθεται στον Αιμίλιο του Rousseau. Υποταγή και αυτενέργεια σε μια ταυτόχρονη συνύπαρξη στο πεδίο έρευνας καθιστά την τελευταία αν μη τι άλλο ενδιαφέρουσα και την εργασία εν τέλει, προάγουσα του σκοπού της να αναδείξει εξηγήσιμη και κατατοπιστική την δομή του συνόλου των πληροφοριών που συλλέχθησαν από το πεδίο.