Η διπλωματία του Εθνικού Διχασμού, 1914-1917

Abstract

Η παρούσα εργασία επιδιώκει να εξετάσει με ψυχραιμία την περίοδο του Εθνικού Διχασμού (1914-1917), δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη διπλωματία που αναπτύχθηκε με την Ελλάδα από τους δύο αντίπαλους συνασπισμούς, τις Κεντρικές Δυνάμεις και την Αντάντ, αλλά και στη στάση που τήρησαν απέναντί τους ο Βενιζέλος και ο βασιλιάς Κωνσταντίνος. Η κλιμάκωση της διπλωματίας στην Ελλάδα μέχρι το 1914, οι αποκλίνουσες πολιτικές προσεγγίσεις Βενιζέλου και Κωνσταντίνου που αφορούσαν στην οργάνωση του κράτους και η διαφορετική αντίληψη των δύο ανδρών για την έκβαση του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και τα μελλοντικά οφέλη που θα μπορούσε να αποκομίσει η Ελλάδα, η επίσημη-μυστική διπλωματία που αναπτύχθηκε από τις δύο παρατάξεις, η σύγκρουση παλαιού-νέου και η γενικότερη διαπάλη ανάμεσα σε εκσυγχρονισμό-συντηρητισμό - όπως αποτυπώθηκε μέσα από την έκφραση των δύο τάσεων στο πρόσωπο του Βενιζέλου και του Κωνσταντίνου - και κορυφώθηκε με την κήρυξη του πολέμου, αποτελούν ζητήματα τα οποία η εργασία επιχειρεί να εξετάσει.