Η χρήση οργανωμένης βίας ως στρατηγική αποτροπής προς τρίτους από τον τρωικό πόλεμο μέχρι σήμερα

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να παρουσιασθεί η χρήση της οργανωμένης βίας προς τρίτους, ως στρατηγική αποτροπής στο βάθος της ιστορίας, ξεκινώντας από την περίοδο του Τρωικού Πολέμου. Μέσα από πολλά ιστορικά παραδείγματα, βλέπουμε ότι η βία έγινε εργαλείο στα χέρια τόσο κρατικών οντοτήτων, όσο και μη κρατικών, όπως είναι ο iSIS, για την επίτευξη των αντικειμενικών τους σκοπών. Η πρόκληση φόβου και δέους προς τον αντίπαλο έγινε βασικό συστατικό για την εξασφάλιση πλεονεκτήματος. Με την χρήση βίας ως αποτροπής, αυτός που την εφαρμόζει επιτυγχάνει, λαμβάνοντας υπόψη και την σχέση κόστους - οφέλους, την αποκόμιση του μέγιστου δυνατού οφέλους, με το ελάχιστο δυνατό κόστος. Βασικό όμως συστατικό για την επιτυχημένη εφαρμογή της ανωτέρω στρατηγικής είναι η αξιοπιστία της απειλής. Μέσα από τα ιστορικά παραδείγματα και ξεκινώντας από τον Τρωικό πόλεμο και την σκύλευση του σώματος Έκτορα από τον Αχιλλέα, περνώντας στους νεότερους χρόνους και στις θηριωδίες των Μογγόλων, τις Σταυροφορίες και τη Σφαγή της Béziers, αλλά και στην επανάσταση του 1821 και ακόμη νεότερα, στη Ναζιστική Γερμανία, φθάνουμε στις μέρες μας, όπου παρατηρούμε την χρήση της βίας από τον ISIS. Έτσι διαπιστώνουμε ότι η χρήση βίας ως στρατηγική αποτροπής αποτελεί ένα βασικό μέσο άσκησης πολιτικής.